مهمترین وظیفه روان کنندهها جدا کردن قطعات حرکتی مختلف از یکدیگر (توپها و غلطکها) به منظور کاهش اصطکاک و جلوگیری از سایش است، بهمین دلیل روانکاری برینگ نقش حیاتی در عملکرد و طول عمر آنها ایفا میکند.
روان کنندهای که برای شرایط عملیاتی خاص طراحی شده، پوشش حفاظتی مقاوم در برابر اعمال بار فراهم میکند. شرایط ایده آل زمانی خواهد بود که سطوح تحت اصطکاک با این پوشش بخوبی از یکدیگر جدا شوند. بعلاوه روان کنندهها از افزایش گرما و ایجاد زنگ زدگی، خوردگی و ورود رطوبت و آلایندهها جلوگیری میکنند.
روان کنندههای مورد استفاده در رولبرینگها باید ویژگیهای زیر را داشته باشند:
- حفظ غلظت پایدار در درجه حرارتهای مختلف
- قدرت پوشش مناسب تحت شرایط اعمال بار مختلف
- ساختار پایدار با طول عمر طولانی
- ضد خوردگی و سازگار با اجزای مجاور
- مانع ورود آلودگی و رطوبت شده، و در عین حال نباید از برینگ نشت کند
روان کنندهها انواع مختلفی دارند از جمله:
- روغن
- گریس
- پوششهای جامد
گریس به طور معمول در تجهیزات مخصوص بمنظور روانکاری بین و اطراف توپهای رابط (یا غلتکها) مورد استفاده قرار میگیرد و در چرخش، گریس داخل برینگ پخش میشود. وجود گریس بیش از حد در برینگ باعث افزایش سریع دما به ویژه در سرعتهای بالا میشود. در نتیجه بهتر است قبل از شروع عملیات با سرعت بالا، یک دور دستگاه را با سرعت کم راه اندازی کنید تا گریس اضافی به حفرههای یاتاقان هدایت شود.
در موارد بسیار دیگری روغن برای روانکاری برینگ بکار میرود که انتخاب آن به کاربرد و محیطهای عملیاتی خاص بستگی دارد. حمام روغن روشی مناسب برای برینگهای بکار رفته در سرعتهای عملیاتی کم و متوسط است.