بلبرینگ های ساچمه ای ، غلتکی ، ساده یا سوزنی ، تقریباً در هر کاربردی که شامل حرکت چرخشی باشد ، مانند چرخ های اتومبیل ، دریل دندانپزشکی ، دوک های ابزار ماشین ، پل های کششی ، موتور ، پمپ و هزاران کاربرد دیگر استفاده می شود.

بلبرینگ همان یاتاقان ساچمه ایست که از ساچمه ها برای جدا کردن کنس های بلبرینگ و ایجاد اصطکاک کم و صاف در کاربردهای چرخشی استفاده می شود. بلبرینگ ها در صدها اندازه ساخته می شوند ، از یاتاقان بسیار کوچک قطر 1.50 میلی متر برای استفاده با دستگاه های پزشکی کوچک و موتور های کوچک ، تا یاتاقان هایی با قطر بیش از 3 متر برای استفاده در تجهیزات سنگین.

یک بلبرینگ استاندارد دارای چهار قسمت اصلی است: کنس بیرونی ، ساچمه های نورد ، کنس داخلی و قفس.

کنس ها:

• هر دو کنس تقریباً به یک روش ساخته شده اند. از آنجا که هر دو حلقه های فولادی هستند ، فرایند با لوله های فولادی در اندازه مناسب شروع می شود. ماشین های اتوماتیک مشابه تراش کاری از ابزارهای برش برای برش شکل اولیه کنس استفاده می کنند و تمام ابعاد را کمی بزرگ می کنند. دلیل بزرگ نگه داشتن آنها این است که عملیات حرارتی بر روی کنس ها باید قبل از پایان پروسه ساخت انجام شود.

• کنس های برش خورده در کوره حرارتی با حرارت حدود 843 درجه سانتیگراد تا چند ساعت (بسته به اندازه قطعات) قرار داده می شوند؛ سپس در یک حمام روغن فرو می روند تا خنک شوند و بطور کامل سخت شوند. این سفت شدن باعث شکنندگی آنها نیز می شود ، بنابراین مرحله بعدی تعدیل آن هاست. این کار با حرارت دادن آنها در یک کوره دوم تا حدود 148.8 درجه سانتیگراد و سپس استراحت دادن به آن ها در هوای خنک انجام می شود. کل این فرآیند عملیات حرارتی باعث می شود قطعات سخت و محکم باشند.

• پس از فرآیند عملیات حرارتی ، کنس ها برای مرحله آخر آماده می شوند. با این حال ، برش کنس ها با استفاده از ابزارهای برش بسیار سخت انجام می شود ، بنابراین بقیه کارها باید با چرخ های سنگ زنی انجام شود. این ابزار ها تقریباً مشابه است با آنچه در هر مغازه ای برای تراشیدن مته ها و ابزارها پیدا می کنید ، با این تفاوت که برای اتمام کار کنس ها چندین نوع و شکل مختلف لازم است. در آخر تقریباً همه نقاط کنس با سنگ زنی به پایان می رسند ، که سطح بسیار صاف و دقیقی از خود به جای می گذارد. سطوحی که یاتاقان در آن قرار می گیرد باید بسیار گرد باشد و کناره ها باید صاف باشند. سطحی که گلوله ها روی آن می غلتند ابتدا آسیاب می شود و سپس لپ می شود. این بدان معناست که از دوغاب ساینده بسیار ظریف برای صیقل دادن کنس ها برای چندین ساعت استفاده می شود تا تقریباً آینه کاری شود. در این مرحله ، ساخت کنس ها به پایان رسیده و آماده قرار دادن ساچمه هاست.